ข้อคิดคติเตือนใจ

เขีຍนไว้ดีมาก “เราจะมีเวลาอยู่ด้วยกัน สักกี่วัน”

คนเรามีอายุ เฉลี่ยประมาณ 60 ปี หรือประมาณ 720 เดือน

คิดเป็นสัปดาห์ดูสิ ก็ได้ประมาณ 2,880 สัปดาห์

สมมุติว่าตอนนี้ เราอายุประมาณ 20 ปี นั่นแปลว่าเราผ่านการเที่ยววันเสาร์ อาทิตย์มาแล้ว 960 ครั้ง จาก 2,880 สัปดาห์

ก็คือเราเหลือเวลา เที่ยวคืน เสาร์อาทิตย์ เช่นนี้อีกแค่ 1,920 ครั้ง

นึกแล้วอย ากเอาปฏิทินมากางกว้างๆ ตรงหน้า และวางแผนชีวิตกันใหม่เลยล่ะ

อย่างที่บอกไปแล้วว่า คนเรามีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ 60 ปี หากตอนนี้เราเพิ่งอายุประมาณ 20 ปี ผ่านโลกมา เกือบ 240 เดือน

แต่หากรู้สึกว่ามันน้อยไป จงลองคิดเป็นนาที ก็จะได้ประมาณ 31,536,000 นาที ใช้ไปแล้ว 10,512,000 นาทีนั่นเอง

พอคิดถึงเวลาที่ผ่านไปแล้ว ก็อดใจหายไม่ได้ และไม่อย ากเชื่อตนเองว่า จะผ่านโลกมาได้นานเช่นนี้

ทั้งที่ชีวิตจริงยังไม่ได้ทำอะไรสำเร็จ เป็นชิ้นเป็นอันเลย

อีกกี่ตารางนิ้วบนโลกนี้ ที่ยังไม่ได้ไปเหยี ย บ อีกกี่คนล่ะ ที่เรายังไม่มีโอกาสได้พบเจอเขา

อีกกี่ความฝันที่อย ากทำ แต่ไม่ได้ทำให้มันเป็นจริง

ทั้งๆ ที่มีเวลามากมาย แต่เราไม่เคยคิดทำสิ่งเหล่านั้นเลย ไม่เคยคิดไ ล่ตามความฝันของตัวเอง

กลับเอาสมบัติที่น่าจะมีค่าที่สุดของมนุษย์ ทุกชีวิตบนโลกมาใช้ในกิจกร ร ม ฆ่ ๅ เวลา โดยไม่รู้ว่าของเดิมที่มันมีอยู่ก็น้อยพออยู่แล้ว

เวลาไม่เหมือนต้นไม้หรอกนะ หมดแล้วใช่ว่าจะปลูกใหม่ได้ ขนาดต้นไม้ที่ว่าปลูกได้ยังปลูกไม่ทันคน ตั ด เลย แล้วประสาอะไรกับเวลาที่นอกจากจะง อ ก มาใหม่ไม่ได้และยังหายไปตลอดอีก

ยิ่งไปกว่านั้น คือเราไม่รู้ว่าเวลาที่มีมันจะหมดตอนไหน ไม่มีใครรู้ว่าคืนนี้กลับบ้านไปนอน แล้วพรุ่งนี้เช้าคุณจะตื่นขึ้นมาหรือไม่ ไม่แน่ว่าเวลาของคุณอาจจะหมดตั้งแต่หัวถึงหมอนแล้วก็ได้

ให้ขอบคุณตัวคุณเองที่ตื่นมาในตอนเช้า และดำเนินชีวิตให้เหมือนกับว่ามันคือวันสุดท้ายของคุณ ไ ล่ ตามความฝันอย่างสุดโต่ง ทุ่มเทกับงานที่ทำตรงหน้าอย่างเต็มที่

ดูแลคนที่คุณรัก ให้เหมือนวันแรกที่คุณรักกัน ทำดีกับเขาให้เหมือนวันแรกที่คุณเคยทำ กอดเขาให้นานที่สุด ให้เหมือนเป็นการกอดครั้งสุดท้ายของเรา เพราะวันพรุ่งนี้ เราอาจไม่มีเวลาเหลือไว้ให้คุณทำแล้วก็เป็นได้

1 ปี = 365 วัน

5 ปี = 1,825 วัน

10 ปี = 3,650 วัน

20 ปี = 7,300 วัน

40 ปี = 14,600 วัน

60 ปี = 21,900 วัน

70 ปี = 25,550 วัน

หากคิดตามอายุเฉลี่ยของร่างกายมนุษย์ ในวัย 60 ปี เป็นอายุที่ต้องเกษียณอายุตัวเองจากการทำงาน หากเราเริ่มทำงานที่อายุ 21 ปี คนเราจะมีเวลาทำงานประมาณ 14,600 วัน หรือ 2,080 สัปดาห์

และเมื่อเราใช้เวลาพักผ่อนไป 1/3 ของวัน 8 ชั่ วโมง/วัน ในระยะเวลา 40 ปี เราจะใช้เวลาพักผ่อนไปถึง 4,867 วัน เหลือเวลาทำสิ่งต่างๆ เพียง 9,733 วัน

คนเราไม่ได้คิดว่าเมื่อวันหนึ่งชีวิตตัวเอง จะสิ้นสุดลง จึงปล่อยโอกาสอันดีงามให้ผ่านไปโดยไม่สนใจ ในวัยหนุ่มสาวที่แข็งแร งกลับปล่อยเวลาให้ผ่านไปอย่างไ ร้ ประโยชน์

เวลาเรียนที่มีค่าอย่างมากกับอนาคตของตัวเอง กลับมองออกไปนอกหน้าต่าง สร้างวิมานในอากาศ ไม่สนใจคำสอนของครูอาจารย์

ในช่วงเวลาที่ควรค่าแก่การพักผ่อน กลับเที่ยว จนดึกดื่น แล้วตื่นขึ้นมาป ว ด หัวหรือตื่นสายในวันรุ่งขึ้น หมดแร ง ที่จะคิดสร้างสรรค์ผลงานในวันต่อไป

จวบจนแก่ชรา ภาพอดีตความหลังที่ผ่านมา ย้อนให้คิดคำนึงแม้จะพย าย ามไขว่คว้า กาลเวลาที่ผ่านไปก็ไม่อาจหวนคืนได้

คนเราเกิดมา ทุกคนกำลังเดินทางไปสู่จุดสุดท้ายของชีวิต ก็คือจะต้องจากโลกนี้ไปอยู่แล้ว จะเร็วหรือช้าแค่นั้นแหละ ไม่มีใครห นี พ้นสิ่งนี้ไปได้

คนเรา เกิดมาแล้ว ก็จะเจริญเติบโตไปตามช่วงวัยต่างๆ ในขณะที่อายุเริ่มจะมากขึ้น ความแข็งแร ง และความสามารถทางด้านร่างกายก็เริ่มลดลง โร ค ภั ย ไ ข้ เ จ็ บ ก็จะมาเยือน

เวลาจึงเป็นสิ่งสำคัญในชีวิต เวลาที่ผ่านไปแล้ว จะ สู ญ เ สี ย ตลอดกาล ฉะนั้นแล้ว จงใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุด อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่เกิดสิ่งใดเลย