ชาย ต า บ อ ด ถือโคมไฟ ข้อคิดดีๆในสังคมปัจจุบัน

ในยุคสมัยที่ต่างคนต่างเห็น แ ก่ ตัวขึ้น มีเรื่องเล่าว่า

มีซอยเล็กๆซอยหนึ่งที่ทั้งมืดทั้ง แ ค บ ไม่มีแสงไฟส่องทาง

แต่เป็นถนนที่ทุกคนต่างใช้สัญจรประจำ เพราะเป็น ทางลัด

วันนึง พระรูปหนึ่งเดินผ่านเข้ามายังซองนี้เพื่อไปยังอาราม

มืดมากกระทั่งนิ้วมือทั้งห้า ยังไม่อาจมองเห็นได้เลย

เมื่อเดินไปเรื่อยๆ พระรูปนี้จึงทั้งเดินไปช นผู้อื่นเขา

และ ถูกผู้อื่นเดินมาช นไม่หยุดหย่อน

ตอนนั้นเอง คนผู้หนึ่งถือโคมไฟ เดินเข้ามายังที่ดังกล่าว

พลันทำให้ในตรอกมีแสงสว่างขึ้นพอสมควร

พระได้ยินคนเดินผ่านทางกล่าวว่า… “ คน ต า บ อ ด ผู้นั้นช่างแปลกนัก

ตนเองมองไม่เห็นแท้ๆ ใยต้องถือโคมไฟให้ วุ่ น ว า ย ล่ะ ”

เมื่อพระได้ยินก็รู้สึกแปลกใจ รอจนกระทั่งคน ต า บ อ ด เดินผ่านมา

จึงถามขึ้นว่า… “ ขออภัย ท่าน ต า บ อ ด จริงหรือ ”

ผู้นั้นก็ตอบว่า “ ถูกแล้ว ข้าเกิดมาก็ พิ ก า ร ต า สองข้างม อ ง ไ ม่เห็น

สำหรับข้านั้นไม่ว่าจะยๅมเช้า สาย บ่าย เย็น ก็ไม่ต่างกัน ทั้งยังไม่ทราบว่า แสงสว่างหน้าตาเป็นยังไง ”

พระได้ยินดังนั้นก็ เลยเอ่ยถามต่อไปว่า “ เช่นนั้นท่านจะถือโคมไฟไปเพื่ออะไรล่ะ ”

คน ต า บ อ ด ตอบว่า… “ เนื่องเพราะข้าเคยได้ยินคนพูดกันว่าในยๅมกลางคืน

ไ ร้ แสงสว่าง คนตาดีทั้งหลายก็เป็นเช่นเดียวกับข้า ม อ ง ไม่เห็นสิ่งใด

เมื่อครู่ท่านเดินอย่าง มื ด ม น ในตรอกใช่โดนคนเดินสวนไปมา ช น เอา ใช่หรือไม่ล่ะ “

” ท่านดูข้าเองนั้นแม้เป็นคน ต า บ อ ด แต่ข้าไม่โดนผู้อื่นเดินชนเลย

ทั้งๆ ที่เมื่อก่อน ข้าก็เป็นเช่นเดียวกับท่าน คือโดนคนเดินมา ช น เอาบ่อยครั้ง

แต่เมื่อข้าถือโคมไฟ ทุกอย่างนั้นเปลี่ยนไป ที่ข้าจุดโคมไปไหนมาไหนด้วยนั้น

ข้าจุดเพื่อให้แสงสว่างกับคนอื่น และเพื่อให้ผู้อื่นมองเห็นตัวข้า

ตั้งแต่นั้นมาข้าก็ไม่โดนผู้ใดเดินมา ช น เลย” พระได้ยินความดังนั้นก็บรรลุปัญญา

“ การช่วยเหลือผู้อื่นนั้น เป็นประโยชน์สูงสุดล้วนกลับคืนมาสู่ผู้ให้ ”

ถ้าเรา มี ด อ ก ไม้ในมือ เมื่อเรายื่น ด อ ก ไม้ให้ผู้อื่น

ผู้ให้ย่อมได้กลิ่นหอมของ ด อ ก ไม้ก่อน หากเราพยๅยๅมปา โ ค ล น ใส่ใคร

ก็เป็นมือเรานั้นแหละ ที่ต้อง เ ปื้ อ น โค ล น ก่อนนะ

หากแม้สายตาจะ มื ด บ อ ด แต่ด วงใจยังส่องแสงสว่างให้สังคม ผู้คนรอบข้างอยู่เสมอ

ขอขอบคุณ  ครูไอซ์,พระ พุทโธอวโล กิเตศวร