อย่ารวยแล้วเหย่อหยิ่ง จนลืมตัว เพราะชีวิตมีขึ้นมีลง
มาเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิตไปพร้อมๆ กันกับบทความนี้ ว่าทำไมบางคนร วยแล้วชอบลืมตัว
ชีวิตมีขึ้นก็มีลงไปดูกันว่า ทำไมชีวิตคนเรามีขึ้นก็มีลง เป็นเรื่องที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิตอยู่บนความพอเพียง
รู้จักประมาณตนทำให้เรา ไม่ต้องกู้หนี้ยืมสินคนจน แค่ขยันหาก็ร วยได้ บางคนรวยแล้วลืมตัว
อย่ าลืมนะ ว่าเรารว ยได้ ก็จนได้เหมือนกัน ไม่มีใครโชคดีตลอดไป วันนี้ขอเตือนสติหน่อยแล้วกัน
เมื่อร วยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัว ชีวิตมีขึ้นมีลงอย่ าดูถูกใคร จากเรื่องจริงที่เตือนใจเรา
เพราะร ว ยแล้วอย่ าทะนง อย่าลืมตัวมันจะลำบากตอนแก่ มันน่าอนาถใจที่สุด มีอดีตเจ้าของที่ดิน
มากกว่า 500 ไร่ ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนนั้น ผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ กันทุกเขต ของกรุงเทพ
รวมทั้งเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศแล้วตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วผมพกเงินในกระเป๋า กินเหล้ าครั้งละแสน
ทำมาค้าขา ยได้เงินดีจริงๆ ลูกผมผมก็ส่งเรียนเมืองนอกไปหมด ไม่ต้องทำงานเรียนอย่ างเดียว
เมียผมชอบเล่นหุ้ นก็ขึ้นเอาๆ เรามีเงินสดหลายร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่ง เขาเดือดร้อน
และได้มายืมเงินผม ตอนนั้นผมก็ด่าเขาซะไม่มีชิ้นดีเลย แต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง จากนั้นบอกเขาว่า
ไม่ต้องมาหากูอีกนะ อันนี้ให้ทานเขารับเงินพร้อมน้ำตา และตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึกยังไง
ปีต้มยำกุ้ง ผมไม่สะดุ้งแต่ปีน้ำท่วมน้ำ มันพัดทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ
พอผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าไม่ได้ รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมด
และเงินสดที่เคยมีแฟนผมเล่นหุ้ นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน ลูกทำธุรกิจ ก็หมดตัวข า ดทุนมากมาย
ในเวลาเพียง 2 ปี สิ่งที่ผมมีมันห ายไปหมด เหลือเพียงหนี้สินสองร้อยกว่าล้าน และปัจจุบันผมคือคนหมดตัว
เช่าห้องแถวอยู่ พอได้ขา ยก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตไปวันๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร
ลูกผมไม่เคยเห็นหน้า แล้วตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยวล้างจานทุกวันนี้ จนผมปลงได้แล้ว
ผมมาลำบากตอนแก่เงินค่าเช่าห้อง ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขาแล้วให้เขาไปแสนนึงเมื่อตอนนั้น
ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า พร้อมบอกกับผมว่า เมื่อตอนลำบากพ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง
เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาลผ่ าตัดสมองพ่อนั่งร้องไห้ ลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา
ลุงบอกก็ว่าจะตีพ่อพ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ถ้ามีเงินจะให้คืนคุณลุง
และแสนนี้ผมคืนห้าหมื่นคือดอ กเบี้ยก็แล้วกัน เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน แต่หากถ้าคุณลุงลำบากมาก
คุณลุงมายืมกับผมก็ได้ ผมจะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผมหรอก เพราะถ้าไม่มีเงินคุณลุงในวันนั้น
ผมคงไม่ร อ ดแล้ว แต่หากพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็จากไปผมทำต ามที่พ่อบอก
ลูกพ่อดูแลพ่อส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ก ร ร มใครกรรมมัน พอเด็กหนุ่มนั้นพูดเสร็จ ผมก็เดินร้องไห้มาถึงบ้าน
เอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถวลงทุนมีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท ทีนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า
ก รรมนั้นตามสนองหลานไม่ได้ด่ า ผม แต่หลานพูดความจริงแต่ผมรับความจริงไม่ได้
แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผมผมไม่คิดเงิน
ตอนผมมีเยอะๆผมเบื่อคนบอกบุญ ผมหลอ กเขาว่า นับถือคริสต์ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน
ผมมีผู้หญิง ตอนนี้ผมหมดตัวมีหนี้ สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็นรู้จักทาน
อีกหน่อยก็คงจากไป ผมห่วงแค่เมียผมผมภาวนาให้เมียผมจากไปก่อนผม
เพราะหากผมไปก่อน เขาจะจากไปต าไม่หลับ ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหน
เพราะจะไม่บอกเก็บเรื่องราวมาให้อ่ า น เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน ถือว่าเป็นการสอน
สำหรับใครหลายๆ คนที่ทะนงตน และลืมตัวใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะ ว่าอย่าเป็นแบบผม