(ข้อคิดที่ดี) จากชายคนหนึ่ง กับถังน้ำที่มีอยู่สองใบ

เรื่องนี้สอนใจได้ดี มันมีอยู่ว่า ชายคนนึง อาศัยอยู่บนหุบเขา ที่ห่างไกลจากผู้คนมากๆ

และในทุกๆ วันนั้น เขาต้องเดินทาง ตั้งวันละ 2 โล เพื่อไปกลับจากบ้านของตัวเอง

เพื่อไปตักน้ำ ที่ลำธารนั้นด้วยถังน้ำสองใบที่เขามี และเขาเองก็ทำแบบนี้ มาเป็นเวลา 3 ปี

แต่ทว่า ถังน้ำใบหนึ่งนั้น มีรอ ยแตกส่วนอีกใบ ก็ยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

เนื่องด้วยระยะทางที่ไกลทำให้ถังน้ำ ที่มีรอยรั่ วใส่น้ำกลับมาได้เพียงครึ่งถัง มันก็เท่ากับว่า

เขาจะมีน้ำใช้ได้ แค่วันละถังครึ่ง และถังน้ำ ใบที่มีรอยแต ก ก็รู้สึกผิดและละอ ายใจตัวเอง

ที่บกพ ร่ องที่มีตำห นิไม่มีความสามารถซะเลย บรรจุน้ำกลับมาได้ไม่เต็ม

ขณะที่อีกใบนั้นกลับภูมิใจในตัวเอง ที่ใส่น้ำได้เต็มถังกลับมาได้ ถังน้ำที่มีรอยแต ก

ก็มองว่า มันคือความล้มเหลว ที่สุดในขีวิตแล้ว จึงได้พูดขึ้นว่า “ข้านี่มันช่างไ ร้ประโยชน์จริงๆ

เพราะว่ามีรอ ยแต กข้างตัว ทำให้น้ำไหลออกตลอดทาง พอถึงบ้านน้ำก็เหลือเพียงครึ่งเดียว”

และคนตักน้ำนั้น จึงตอบถังน้ำไปว่า “ฉันจะบอกให้นะ ไม่ใช่แบบนั้นเลย เจ้าก็ยังเป็นถังน้ำ

ที่มีประโยชน์เหมือนเดิมนั่นแหละ เจ้าไม่สังเกตบ้างหรือ ว่าเส้นทางที่เราเดินมา

มีแต่ด้านของเจ้านะ ที่มีด อ กไม้ขึ้นสวยงาม ตลอดทางกลับบ้านเลย อีกด้านไม่มีนะ”

คนตักน้ำพูดต่อไปอีกว่า “เพราะว่าข้ารู้ไง ว่าเจ้ามีรอ ยแตกและน้ำไห ลตลอดทาง จึงหว่านเมล็ ดพั นธุ์

ดอ กไม้เอาไว้ตลอดทาง แล้วเจ้านี่เองที่เป็นคนที่รดน้ำทุกวันจนด อกไม้มันสวยงามได้ขนาดนี้

ตลอดเกือบ 3 ปีที่ ผ่านมาด อกไม้สวยๆ นี้ ข้าสามารถเก็บมาใส่แจกัน บนโต๊ะอาหารที่บ้านได้

ทั้งยังเพิ่มทิวทัศน์ ที่สวยงามให้ได้มอง เมื่อมาตักน้ำกลับบ้านด้วยนะ”

ดังนั้น เจ้าจงอย่ารู้สึกไม่ดีไป เพราะหากไม่ได้เจ้าเราคงไม่มีด อ กไม้สวยๆ เช่นนี้ให้ชวนชม

เพราะเราก็ต่างเกิดมามีข้อดี ข้อด้ อ ยทั้งนั้น มันไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบได้ทั้งหมด

แต่อยู่ที่ว่า เราจะมองข้อบกพ ร่ อง มองตำหนิของตัวเองเป็นอย่างไร

จะจมอยู่กับความรู้สึกแ ย่ๆ หรือจะเปลี่ยนความคิดใหม่ ยอมรับข้อบกพ ร่ อง

ที่เป็นอยู่และมองหาสิ่งดีๆ ในข้อบกพ ร่ อ งเหล่านั้น หากเมื่อมันแก้ไขไม่ได้ ก็ทำปัจจุบันให้ดีขึ้นซะ