(เรื่องสอนใจ) ขนมหนึ่งห่อ และ การตัดสินคน

มีข้อคิดดีๆ อยู่เรื่องหนึ่ง ที่ได้รับการส่งต่ อกันมาทางไ ล น์ ประทับใจมากเลย ตอนแรกๆ

ที่อ่ านๆ ไป ก็คิดไปพลางๆ ว่าทำไมเพราะอะไร ผู้หญิงคนนี้แ ย่ จังและผู้ชายที่นั่งข้างๆ

ก็กินขนมโดยที่ไม่รู้สึกอะไร ลองอ่ านดูแล้วจะรู้ว่า เราได้อะไรจากเรื่องนี้

จากไ ลน์ที่สนามบิ นนานาช าติระดับโล ก มีนักธุรกิจหญิง เธอแต่งตัวดีมาก

เธอจำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่ วโมง ในการเปลี่ยนเครื่อง บินเพื่อไปปลายทางเธอตัดสินใจ

จากนั้นเดินไป ซื้ อ หนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อ เตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่ านและกินรอเวลาไปพลางๆ ก่อน

และเธอก็ได้ มองหาที่นั่งได้ 1 ที่ เมื่อนั่งลง ก็เตรียมหนังสือ คุกกี้ เพื่ออ่ านและกินไปพลางๆ

และเธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆเธอมีชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งนั่งเหยี ย ดกายอย่างไม่สนใคร

ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆ ไหม สักครู่หนึ่งขณะที่เธออ่ าน หนังสือ ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้

ออกจากถุงซึ่งวางอยู่ระหว่าง คนทั้งสอง จากนั้นก็กินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโก รธแต่

ไม่ต้องการให้เกิดเรื่องวุ่นวาย ดังนั้น เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ แต่ว่าเธอเริ่มรู้สึกเบื่ อที่จะกินคุกกี้

เธอเฝ้ามองนาฬิกา ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ข โ ม ย ไร้ ย างอายกำลังกินมันให้หม ด สิ้น

เธอเริ่มโ มโ ห คิดในใจว่า “ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดี มีการ ศึกษาละก็ฉันจะ ช ก หน้าเจ้าหม อ นี้ไปเลย”

ทุกครั้งที่เธอ หยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบ มันกิน 1 ชิ้น และทั้งสองส่ง

สายตามองกัน เมื่อคุกกี้ เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอย ากรู้ ว่าชายหนุ่ม

จะทำยังไงต่อ ชายหนุ่มค่อยๆ หยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหั กออกเป็น 2 ชิ้น

ส่งให้เธอครึ่งชิ้น และกินเองครึ่งชิ้นเธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

และคิดในใจว่า “ชายคนนี้ ช่างเป็นคนไร้ มารย าทสุดๆ ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ”

เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของ ทั้งหมดแล้วตรงไป ยังประตูขึ้นเครื่อง ไม่เหลียวหลังกลับมามองหัวข โ ม ย

ผู้ไร้ม ารย าทคนนี้เลย ภายหลังจากขึ้นเครื่อง และนั่งประจำที่อย่างสบาย เธอก็หยิบหนังสือ

ที่อ่ านค้างอยู่ขึ้นมา ในขณะที่หยิบหนังสือ จากกระเป๋า เธอกลับพบว่ามีขนมคุ๊ กกี้ 1 ห่อ

และเธอตกใจมาก หากคุ๊กกี้ของฉัน ยังอยู่ที่นี่ นั่นก็แปลว่า คุ๊กกี้ห่อนั้น เป็นของชายหนุ่ม

ที่แบ่งให้กินน่ะสิ เมื่อเธอรู้แล้วเธอจึงลุกขึ้นทันที วิ่งออกจากเครื่องบิน ไปยังที่นั่ง

ของชายหนุ่มคนนั้น แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่าซะแล้ว มันสายไปแล้วที่จะได้ขอโท ษ

และระหว่างนั้น ขณะที่เดินกลับเข้าเครื่องเธอรู้สึก เจ็ บ ป วดหัวใจมาก

เธอนั่นเองที่เป็นคนไร้ มารย าท เป็นหัวข โ ม ยที่ไร้การศึกษา มันจะมีกี่ครั้งในชีวิตคนเรา

ที่ค้นพบทีหลังว่า “สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง เป็นการเข้าใจผิด และมีกี่ครั้งในชีวิต

ที่เราไม่มีความไว้วางใจผู้อื่น ทำให้เราตัดสินผู้อื่น จากความคิดของเรา ซึ่งห่างไกล

จากความเป็นจริงมาก” นี่แหละที่ ทำให้เราต้องคิดซ้ำๆ ก่อนตัดสินผู้อื่น เพราะหลายๆ

สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น จงมองผู้อื่นในแง่ดี คอยสงสัยตัวเอง ว่า “เรามองโลกในแง่ดี

พอแล้วหรือไม่? เราเคยแบ่ ง ปั นอะไรให้คนอื่นบ้างไหม” เรื่องนี้มันสอนให้รู้ว่า จงคิดบวกเสมอหากเจอปัญหา

ขอบคุณ p i n t e r e s t