สอนลูกให้รู้ถึงความลำบาก เป็นเหตุผลหลัก ที่พ่อแม่ยุคนี้ควรสอน

เพราะการที่เราให้ลูกเรา เรียนรู้ในการใช้ชีวิตต่างๆ มันจะดีกับตัวเขา เขาจะได้โตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดี

และเรื่องเล่าต่อไปนี้ มันมีอยู่ว่า วัยรุ่นคนนึง ขอเงินแม่ไปเที่ยวแม่บอกว่าลูกรู้มั้ย ว่าสมัยแม่

อายุเท่าๆ ลูกนั้นไม่เคยเที่ยวที่ไหนเลย เพราะต้องทำงานทุกอย่ าง พับถุงกระดาษข าย

ตัดใบตองขน ไปส่งข ายในตล าดเพราะแต่ละบาทนั้น มันต้องอาบเหงื่อต่าง น้ำ และลูกนั่งฟังแม่เงียบๆ

ลูกต้องรู้จัก ความลำบากเอาไว้นะ ไม่งั้นเมื่อไหร่ที่ไม่มีแม่แล้ว จะทำอย่างไร ซักผ้าเองก็ไม่ได้

ใช้เงินแบบนี้จะเอาตัวรอดได้หรือ พอแม่พูดจบก็ควักเงินยื่นให้ลูก แม่บอกว่านี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง

พ่อแม่จำนวนมาก ทำเช่นนี้เมื่อลูกขอเงินไปเที่ยว จะพร่ำบ่นลูก พร้อมกับเล่าเรื่อง

ตอนที่เผชิญความลำบากในสมัยนั้น และเล่าย้อนไปถึง ชีวิตลำบากของตัวเองในวัยเท่าๆ กัน

จากนั้นก็ปิดท้ายด้วย การให้เงินลูกไป คนหาเช้ากินค่ำเมื่อก่อนนั้นไม่มีคำว่า “มรดก” เลย

ทุกอย่ างในชีวิต จะต้องหามาเอง แต่ว่านะคนรุ่นนี้พอเขาลืมตาอ้าปากได้ และเป็นพ่อแม่

มักจะทำให้ลูกเสี ยแบบที่ตัวเองไม่รู้ เพราะพ่อแม่จำนวนมาก เก็บเงินเก็บทองไว้โดยไม่ใช้เลย

เพราะเขาบอกว่าเก็บไว้ให้ลูก เหตุผลเหล่านี้อาจเพราะพ่อแม่ไม่อย ากให้ลูกลำบากเหมือนตน

เพราะการเตรียมทุกอย่ างให้ลูก เหมือนมันจะดีนะ แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนักให้เขาแบบที่เราไม่รู้

ไม่มีเงินเป็นปัญหาและมีเงินก็เป็นปัญหา บ่อยครั้งการมีเงินมากอาจทำให้เลี้ยงลูกย ากขึ้น

เพราะเงินก็เหมือนไ ขมั นใน ร่ า ง ก า ยน้อยก็ไม่ดี มากก็อั น ตรา ย แล้วในสังคมบู ช าคนรวย

และการร วยทางลัด เรื่องการอบรมสั่งสอนลูก ในทุกวันนี้มันย า กขึ้นเรื่อยๆ เพราะสิ่งเร้า

มากมายรอบตัวที่มันเกิดขึ้นมามากมาย และทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้นได้ และยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้

คือต้องสอนเรื่องวินัย สำหรับการใช้เงิน ความอดทน รู้จักใช้ชีวิต รู้รับผิดชอบตัวเอง

อย่ าสร้างปัญหาให้ใคร เพราะไ ขมั น แห่ งวั ต ถุ นิ ย มที่มันมากเกินไปมันก็ไม่ดี พ่อแม่ต้อง

มองภาพกว้าง และมองให้ออกว่าถ้าให้มากเกินไป จะทำให้ลูกไม่รู้จัก หามาเอง

ไม่ก็ทำอะไรไม่เป็นเลย หรือเปล่านะ แบบนั้นมันจะกลายเป็นแบมือขออย่ างเดียว

ความรักเป็นเรื่องดี มันเป็นสิ่งสวยงามแต่ต้องรักให้ถูกวิธีด้วย คนร วยที่ฉลาดพวกเขาจะรู้ว่า

การได้เงินเป็นเรื่องง่าย กว่าการใช้เงิน และคนที่ไม่รู้จักหา มักใช้จ่ายเงิน คนที่ร วยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ

จากมร ด กอาจจะไม่มีความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัว ด้วยตัวเอง ไม่มีความภาคภูมิใจของการหามาได้หรอก

และทักษะการแก้ปัญหา มันก็มีตัวอย่ างจริงไม่น้อย ที่คนรว ยแบ่ งสมบัติครึ่งหนึ่งให้องค์ก รการกุศ ล

และที่เหลือ เอาไว้ให้ลูกหลานเพื่อให้ลูกๆ เรียนรู้ยืนด้วยตัวเอง และให้พวกเขาสามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่

มหาเศร ษ ฐีลำดับต้นๆ เช่น วอร์เรน บัฟเฟ ตต์ เขาบอ กว่า ลูกๆ เขาจะต้องแผ้ วถางทาง ของพวกเขาเอง

แน่นอนว่าลูกๆ ของเขา ก็รู้ว่าเขารอช่วยทุกอย่ าง แต่ก็ต้องลงแร งทำงานการให้เงินแก่ลูกๆ หลานๆ

ด้วยจำนวนที่มาก ที่ทำให้พวกเขาสบายทั้งชีวิต เพียงแค่เขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำร วย

และมันเป็นเรื่องอั น ต ร า ยมาก เพราะการให้นั้นอาจทำร้ า ย ลูกๆ ทางอ้อมโดยที่พ่อแม่ไม่รู้ตัว

บัฟเฟ ตต์ จึงให้มรดกแก่ลูกหลาน ในจำนวนที่พวกเขารู้สึกว่าสามารถทำอะไรก็ได้

แต่ไม่มากพอ ที่พวกเขาจะไม่ต้องทำอะไรเลย ทั้งนี้ทั้งนั้นเราต้องสอน ค่านิยมชื่นชม บุคคลที่สร้าง

ตัวเองจากศูนย์ ในเรื่องการสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกมากกว่าเงิน นั่นคือความเอาใจใส่

สิ่งนี้สำคัญที่สุด และรับรู้กิจกร ร มที่ลูกทำ แล้วการเป็นเพื่อนกับลูกๆ นี่อาจเป็นสิ่ง

ที่มีค่ากว่าการให้เงิน ดังคำสุภาษิตกล่าวว่า สอนลูกให้จับปลา ไม่ใช่จับปลาให้ลูกเอง

ขอบคุณ b i t c o r e t e c h