เตือนสติทุกคน ก่อนจะรู้เรื่องคนอื่นมองตัวเองก่อนนะ

ไม่ต้องทำตัวรู้ไปซะหมด อย่าเป็นคนที่รู้ทุกอย่างยกเว้นเรื่องจริง หรือเรื่องตัวเอง

เพราะในขณะที่เราเปิดเ พ จ ดูว่าร่างทร งนั้น ของจริงมั้ยเนี่ย เพื่อนเรากำลังโ พ ส ต์ ข า ย

กระเป๋ าที่รับมาจากตลาดได้สองใบ กำไร 400 และในขณะ ที่เรานั่งจิบ เ บี ย ร์

เชี ยร์บอลหลังเลิกงานนั้น เพื่อนที่ทำงานของเราเองเขาก็ไปเปิดแผ ง ข า ย เสื้อผ้าที่ตลาดนั ด

ห้าทุ่มเราขับรถออก ไปซื้ อมาดื่ มเพิ่ม ทีนี้ก็โด นด่านไป 5 พัน แต่เพื่อนเรา 5 ทุ่มพวกเขาเก็บแผ งกลับบ้าน

มีกำไ รจาก ข า ย เสื้อผ้า 1,500 ขณะที่เราเฝ้าลุ้ นว่าใครเป็น ฆ า ต ก ร เป็นคนร้ า ย

เพื่อนๆ เราได้ทำงานที่หัวหน้า มอบหมายเสร็จแล้ว ในขณะที่เรากำลังพิมพ์เถียง

ทะเล า ะกับใครก็ไม่รู้ ในเพ จ เพราะความคิดไม่ตรงกัน ที่ทำไปแค่อย ากจะเอาชนะ

ขณะเดียวกัน เพื่อนพิ มพ์ตอบลูกค้ าที่สั่งซื้ อของในแช ทได้กำไรมา 3,000

ขณะที่เราพิมพ์บ่นลงในเฟ สว่าค่าครองชี พแพง เพื่อนๆ เราพิมพ์ลงกลุ่มซื้ อ ข า ย

รองเท้าผ้าใบมือสอง โพส ต์ข า ย แป็บๆ กำไร 200 ในขณะที่เรานั้น ตามแสดงความเห็น

แทบจะทุกประเด็ น ใน เ พ จ เพื่อนเราเปิดเ พ จ ข า ย ข อง สร้างช่องท างการตลาด

แต่เราในวันที่เงินเดือนออกไปกินอาหารหรูๆ ร้านบุฟเฟ่ ในห้าง

กลางเดือนกินข้าวแกง ข้างทาง ปลายเดือนม า ม่ า ย าวไป ขณะที่เพื่อนเรา

เอาเงินมาเก็บออม ศึกษาช่องทางการลงทุ น กินข้าวแกงข้างทางตลอดเดือน

เลยได้รับส า รอ า ห า ร ครบถ้วนตลอดเดือน ส ม อ งพัฒนาและโปร่งพอ ที่จะคิดไอเดียดีๆได้

ในขณะที่เรา เอาแต่บ่นทำไมเงินไม่พอใช้นะ นี่เงินเดือนหรือเงินทอนอะไรทำนองนี้

แต่เพื่อนคนนั้นกำลังเอาเงิน จากการทำงานเสริม 20,000 เข้าบั ญชี มาถึงตรงนี้แล้ว รู้เรื่องของตัวเอง

มากกว่าเรื่องของคนอื่นหรือยัง ? รู้หรือยัง ว่าเพราะอะไรเรายังจนอยู่ เพราะทำตัวเราเองทั้งนั้น

เพื่อนคนนั้น มันก็ไม่ได้เก่งกว่าเราเลย แต่เราต่างนี่แหละ ที่ทำตัวเอง มัวแต่โท ษคนอื่น

โทษเกิดมาจน โท ษโชคชะตา โทษทุกคน ยกเว้นตัวเอง เมื่อเพื่อนเลื่อนตำแหน่งก็หาว่า

เ ลี ย นา ย เพื่อนได้ขึ้นเป็นหัวหน้า ก็หาว่าทิ้งเพื่อน เพื่อนชวนไปข า ย ของตลาด

“บอกไม่ว่าง” เพื่อนแนะนำให้ข า ยอ อ น ไ ล น์ “บอกไม่มีเงิน” และสุดท้ายคุณภาพชีวิต

ของทั้งสองคน ก็ค่อยๆ ห่างออกไปทุกๆ วัน คนหนึ่งมีชีวิตที่ดีไปมีสังคมใหม่ ที่แวดล้อมไปด้วย

คนขยัน ทำมาหากิน อีกคนมัวโทษโชคชะตาฟ้าดิน โทษว่าเพื่อน ได้ดีแล้วทิ้งกันไม่มาเหลียวแล

เราเสียเวลา ไปกับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ชีวิตจึงไม่มีอะไรดี คนล้มเหลวทำแต่เรื่องไม่มีประโยชน์

ก็เลยหาประโยชน์อะไรไม่ได้ คนล้มเหลว คิดแต่เรื่องไม่ได้เงินก็เลยไม่มีเงินใช้

ถ้าไม่คิดหาเงินเพิ่ม ก็เลยขัดสนอยู่อย่างนั้น นั่งก้มหน้าอ่ า นแต่ดร าม่า พอเงยหน้ามาอีกที

เพื่อนเป็นผู้จัดก ารแล้ว มัวแต่ยุ่งแต่เรื่องชาวบ้านเงยหน้ามาอีกที่ เพื่อนเปิดกิจการ เป็นของตัวเองแล้ว

ก้มหน้า และเถี ยงกับทุกคน ที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง สักวันเถอะ เงยหน้าขึ้นมาจะถูกไ ล่ ออก

เชื่อเถอะ ไม่มีอะไรเ จ็ บป ว ดเท่ากับการที่ อายุ 40 50 แล้ว เพื่อนมีหน้าที่การงานที่ดี ที่มั่นคง

ดูแลครอบครัวได้สบายๆ แต่เรายังอยู่ที่เดิม ถ้าเราอ ย า ก มีชีวิตอย่างไร ก็ทำตัวเอาเอง ตัวใครตัวมันอยู่แล้วนี่

ขอบคุณ คุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม