ข้อคิดคติเตือนใจ

เมื่อมันไม่เหมือนเดิมแล้ว ก็คงต้องปล่อยเขาไป

ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนเล็ก ๆ ที่ทั้งสองข้างทางเป็นเหว ฉันเดินตามใครสักคน เดินตามด้วยความซื่อสัตย์

ตลอดทางฉันเห็นแต่หลังของเขา ฉันเดินไปอย่างเชื่อใจ และเขาได้หันมามองฉันเป็นระยะ ๆ

และฉันเองที่เป็นคนเลือก เดินตามเขาไป และฉันจึงเดินต่อไปเรื่อย ๆ ในระหว่างทาง ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

แต่เขาก็ได้โรยเศ ษแก้วทิ้งไว้บนพื้น ตอนที่เดิน ฉันไม่ทันระวังอะไร ๆ เพราะตามองอยู่เค้าที่เดินไป

เพราะความไว้ใจฉันรู้สึกเจ็ บที่เท้าแล้ว แต่ฉันก็ยังเดินต่อ การขอโทษและการให้อภัย เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่เค้าก็ยังทำอีก จนในที่สุดพื้นที่เราเดินก็เต็มไปด้วยเศ ษแก้วชิ้นเล็ก ๆ มากมาย ที่คอยตำเท้าฉันอยู่ตลอด

แต่มันก็มีบางช่วงที่เป็นพื้นดินธรรมดา บางช่วงที่เป็นพื้นหญ้านุ่ม ๆ แต่เดินไปไม่นานก็กลับไปเจอเศ ษแก้วอีก

มันแปลกตรงที่ ฉันก็ยังคงทนเดินต่อไปเรื่อย ๆ คิดแค่ว่าเสียดาย ที่อุตส่าห์เดินตามมาตั้งนาน

ด้วยความหวังจากเสียงของเขาที่ตะโก นมาเรื่อย ๆ ว่าเค้าจะหยุดการกระทำเช่นนี้แล้ว

ความเจ็ บป วดมันเพิ่มขึ้นมาอีก เมื่อมีเด็ กคนหนึ่งเกิดขึ้นมา จากที่เดินด้วยน้ำหนักเราแค่คนเดียว

กลายเป็นต้องเดิน อุ้มลูกไว้ที่แขน เพื่อไม่ให้เค้าโดนเศ ษแก้วนั้น ลูกโตขึ้นทุกวัน ในที่สุดเราก็เดินมาจนถึงทางแยก 2 ทาง

คือทางตรงทางเดิม ที่แม้ว่ามันมีเศ ษแก้วปะปราย แต่ก็ยังคงมีหลังที่คุ้นเคย และรอยยิ้มที่จริงใจของเขา

ที่เหมือนคอยให้ความหวัง หรือจะเลี้ยวออกไปอีกทาง ที่มันโค ร ต มื ดและไม่รู้จะมีอะไรอยู่ข้างหน้าเลย

ในใจคิดไม่ว่าจะเลือกทางไหน เราจะพาลูกไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ปล่อยลูก

ฉันมองลงไปที่เท้าของตัวเอง ตอนนี้มันดูไม่เหมือนเท้าอีกแล้ว มันเต็มไปด้วยบ าดแ ผ ล

มันเจ็ บ มันชา วันนี้ฉันตั ดความเสียดายเวลาที่ผ่านมา ไว้ที่ตรงทางแยกนั้น และเลือกเดินทางใหม่

ทางที่ไม่มีใครเดินนำหน้า ไม่ได้เดินตามใครอีก มันทั้งมืด ทั้งไม่รู้จักเส้นทาง

แต่อย่างน้อยๆๆ ทางนี้ก็ไม่มีเศ ษแก้วอีกแล้ว แน่นอนว่าเมื่อไม่มีเศษแก้ว ฉันก็กล้าที่จะวางลูกลงกับพื้น

แล้วจับมือกันเดินไปต่อ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก จากที่เป็นแต่ผู้ตามที่ซื่อสัตย์ จริงใจ ฉันรู้ทันทีว่าตอนนี้

ฉันต้องมาเป็นผู้นำที่เข้มแข็งแทน เพราะฉันกำลังจะมีเด็ กอีกคนนึงเดินตามหลัง ตอนนี้ฉันยังเดินต่อไม่ค่อยไหว

แต่จากนี้ฉันอาจจะนั่งลง ใช้เวลาในการรักษ าเท้าไปซักพัก ไม่นานนักหรอก

ฉันจะลุกขึ้นแล้วเดินต่อ เดินไปในทางที่มันมืดๆ นี่แหละ

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ฉันยังอยู่ ฉันยังไม่เป็นไร ฉันจะไปได้โดยไม่ต้องเดินตามใครและฉันไม่กลั วอะไรแล้ว

ขอขอบคุณ bitcoretech