(เตือนใจได้ดี) คนที่ใจร้อน จะกลายเป็นคนใจเย็นขึ้น

หลวงพ่อท่านหนึ่ง ท่านรักชอบกล้วยไม้ จึงได้ปลูกกล้วยไม้ไว้ในกระถางใบเล็กๆ ด้วยความทะนุถนอม ดูแลอย่างดี

จนกล้วยไม้เริ่มเติบโต ไม่นานก็ออกด อ ก มาให้ชื่นชม ความสวยงาม กล้วยไม้ช่างงดงามมากจริงๆ

อยู่มาวันหนึ่ง หลวงพ่อจำเป็นต้อง ออกไปทำธุระต่างจังหวัดอยู่หลายวัน ท่านเลย ได้ฝากกล้วยไม้

ไว้ให้กับเณรดูแล เณรก็ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี หลายวันผ่านไป กล้วยไม้ก็ยิ่งออกด อ ก งดงามขึ้นเรื่อยๆ

และต่อมา มีอยู่วันนึง เณรมีธุระ ก็เลยได้ออกไปทำธุระ ก่อนที่จะออกไป ได้นำกระถางต้นไม้

ไปวางตากแดดไว้ริมหน้าต่าง เพื่อให้กล้วยไม้รับแดด จากนั้นไม่นานก็เกิดพายุอย่างไม่ทันคาดคิด

มันจึงทำให้ พัดกระถางตกมาที่พื้นแต กกระจาย กล้วยไม้ที่เคยสวยงาม ก็หั ก แล้วพอเณรกลับมา

ก็ตกใจและเสียใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะเณรเกรงว่าจะถูก หลวงพ่อตำหนิ ที่ทำกล้วยไม้หั ก อีกด้วย

แล้วพอถึงวันที่ หลวงพ่อก็กลับมา เณ รก็ได้เล่าตามความจริง ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นยังไง

เตรียมตัวเตรียมใจที่จะถูกหลวงพ่อตำหนิ กลับกัน หลวงพ่อกลับไม่ได้ว่าอะไรเลยสักนิด

เณรจึงเป็นกังวลใจเป็นอย่างมาก และไม่คิดว่าหลวงพ่อจะไม่โกร ธ เพราะทานรักกล้วยไม้กระถางนี้มาก

หลวงพ่อได้แค่ยิ้ม พูดกับเณรว่า ” ข้าปลูกกล้วยไม้ไว้ชื่นชม ไม่ได้ปลูกไว้เพื่อโก ร ธ คนอื่นนะ ”

สั้นๆ แต่ลึกซึ้งและกินใจ เป็นสัจธรรมสอนเณรให้รู้จักคำว่าปล่อยวาง ได้ดีเลยล่ะ

คนเราทำงาน ผิดพล าดอะไรนิดๆ หน่อยๆ บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องโก ร ธ หรือผิ ดใจกันก็ได้

บางทีนั้น ชีวิตคู่ผิดพลาดกันได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยอมได้ก็ยอม สิ่งใดที่ทำไปแล้วเอากลับคืนมาไม่ได้

ก็ไม่ต้องไปคิดโท ษใคร หรือว่าผิ ดหวัง ตอนมีจะต้องใส่ใจให้มาก

ตอนเสียไปให้ปลงใจ อย่าได้ติดค้างใครเป็นพอ หากคุณคิดแค้ น ชีวิตของคุณ

ก็จะเต็มไปด้วยความแค้ น เมื่อคุณคิดขอบคุณ ทุกๆที่ จะเต็มไปด้วยคำว่าขอบคุณ

โลกใบนี้ไม่ใช่ของเราคนเดียว อย่าทำอะไรตามใจตัวเองมากเกินไป

ก็เพราะว่า โลกมันกว้าง คนรอบข้างจึงสำคัญ ใส่ใจคนรอบตัว ให้มากกว่าสิ่งของนะ