เมื่อเรารักใครสักคน แต่เหตุใดจึงรู้สึกเหมือนรอวันเลิก

เคยไหมรักใครสักคน แต่รู้สึกเหมือนรักที่รอวันเลิก

รักใครสักคน แล้วรู้สึกเหมือนว่า รักที่ไม่มั่นคง

เหมือนคบไปวันๆ เหมือนกับรักที่รอวันเลิก

ถามว่ารักไหม ก็รัก แต่ เหมือนมันมีอะไรบางอย่าง

บอกกับเราว่าเราสองคนไม่มีทาง ไปด้วยกันได้

จะด้วยชนชั้น สังคม ฐานะ หรืออะไรก็ตามเถอะ

ข้อผิ ดพล าดเพียงเล็กน้อย มันทำให้เราทั้งคู่

พร้อมจะจากกันไป ในทันที

มันเป็นรักที่ อึมครึม ย ากที่จะบอก จะอธิบาย

ต่างคนต่างรู้ว่า มันคงไม่มีทางเป็นไปได้

แต่พย าย ามยื้อ ยื้อเวลาที่จะอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด

มันเป็นความรู้สึกเสี ยดาย เสี ยดายวันเวลา

เสี ยดายความผูกพัน เสี ยดายความรัก

เสี ยดายทุกๆ อย่างถ้ามันต้องจากกันจริงๆ

ไม่ได้เลิกกันเพราะคนอื่นหรอกนะ

และ ก็ไม่ได้เลิกกันเพราะมีใครใหม่ด้วย

แต่มันเรียกกันว่าความรัก มาถึงจุดอิ่มตัวแล้ว

รู้สึกเหมือนไม่รัก แต่ก็ยังรักมาก

หรือ คงต้องอยู่ห่างกันสักพัก ว่าเรายังต้องการเขาไหม

แล้วความ อึมครึม น่าเบื่ อหน่ ายในความรักนี้

จะมีอะไรมาบอกได้ว่า ความรู้สึกนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก

ย ากเหลือเกินรักแบบนี้ ย ากที่จะทำใจเมื่อจากกัน

แต่ก็รู้สึก อึ ด อั ด ใจ ในเวลาที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน

แต่รู้ไหมว่า รักที่ธรรมดาปกติ ความรักที่น่ าเบื่ อหน่ าย

นี่มันคือ ที่สุดของความรักแล้วล่ะ

“น้ำเปล่า” ไม่หวานฉ่ำเหมือน “น้ำหวาน”

แต่มันดื่มได้เรื่อยๆ ดื่มเพียงใดก็ไม่ อั น ต ร าย

บางสิ่ง สัมผัสแต่น้อยอาจจะมีความสุข

มากไปกลับเป็นทุ กข์ เหมือนดื่มน้ำหวาน

บางสิ่งอาจดูจืดชืดธรรมดา แต่กลับอยู่ด้วยได้นาน

ไม่นำมาซึ่งทุ กข์ เหมือนน่ำเปล่า

ไม่แปลกหรอกที่คนเรา จะชอบน้ำหวานเป็นครั้งคราว

แต่หากวันหนึ่งมาถึงเราจะรู้เองว่า น้ำเปล่านั้นเป็นสิ่งที่เราดื่มได้ตลอดชีวิต

ขอขอบคุณ Flowerlove