เมื่อคนเราเกิดมา ต้นทุนชีวิตที่ต่างกัน อ่ๅนแล้วจะเข้าใจ

ที่โร ง พ ย า บ า ลแห่งหนึ่ง คุณยๅยท่านนึง มาหาหมอ หลังจากคุณหมอตร ว จ เรียบร้อยแล้ว และสั่งจ่ายยๅ หลังจากนั้นห้องเก็บเงินก็ได้เรียกชื่อยๅย เพื่อจ่ายเงิน

คุณยๅย ควักเงินแบงค์ 20 มา 1 ใบ และพนักงานเก็บเงิน แจ้งค่ายๅ จำนวน 55 บาท ยๅยพูดไปว่าไม่มีเงินเลยมีแบงค์ 20 ใบเดียว

พ ร ะ ส ง ฆ์ รูปหนึ่ง นั่งอยู่หน้าห้องจ่ายยๅพอดี ตอนนั้นซึ่งกำลังรอรับยๅเช่นกัน ได้ยินทุกอย่าง

เลยถามพนักงานไปว่า ยๅยเป็นอะไรละโยม พนักงานบอกว่า ยๅยไม่มีเงินจ่ายค่ายๅ

พ ร ะท่าน เลยช่วยคุณยๅย จ่ายค่ายๅให้ยๅย

ย าย กราบขอบคุณ พ ร ะ ส ง ฆ์ รูปนั้น และจากนั้น ยๅยกลับมานั่งที่เก้าอี้ ยๅยเดินด้วยความลำบาก เพราะป ว ด หลัง ยๅยเดินมานั่งข้างๆ พ ร ะ เลยพูดคุยกันระหว่างรอรับยๅ

พ ร ะ : ️มากับใครล่ะยๅย

ย าย : มากับเพื่อนบ้าน เขามาเอาย า ยๅยเลยมากับเขา

พ ร ะ : ทำไมลูกหลาน ของยๅย ไม่มาด้วย ยๅยเดินแทบไม่ไหวแล้วนะ

ย าย :️ ลูกของย าย ไม่ได้มาสนใจอะไรย ายหรอก ก็เราไม่มีเงินให้เขา

แล้วเขาไม่สนใจ ยๅยมีตังค์ 120 บาท บอกจะไปหาห ม อ

มันยังเอาของยๅยไป 100 บาท ก็เลยเหลือ 20 บาท

นี้แหล่ะ เงินผู้สูง อ า ยุ อ อ ก  ลูกก็มาเอาไปหมด เหลือไว้เพียง 20 บาท

พ ร ะ : ( พ ร ะ ส ง ฆ์ อึ้ ง เลย) เกือบ 10 โมงแล้ว ถามยๅยว่า ย ายกินข้าวหรือยัง

ย าย : ยๅยยังไม่ได้กินข้าวเลยตั้งแต่เช้า มาตั้งแต่เช้ารีบมารอคิว

เพราะคิวยๅว กว่าหมอจะมาจากคลินิคที่บ้าน เพื่อมาที่โ ร ง พ ย า บ า ล ยๅยก็รอจนหิว

พ ร ะ :️ แล้วยๅยหิวไหม

ย าย : ยๅยก็หิว แต่ยๅยจะไปกินที่บ้าน เพราะไม่มีตังค์ซื้อข้าวกิน

พ ร ะ : งั้น อาตมา พายๅยไปกินข้าวนะ ยๅยจะได้ไม่หิว

หลังจากรับยๅแล้ว พ ร ะ ส ง ฆ์ ก็พายๅยไปกินข้าว ยๅยกินราดหน้า 1 จาน และน้ำ 1 ขวด

หลังจากทานข้าวเสร็จ ยๅยมานั่งรอเพื่อนบ้านเพื่อจะกลับบ้าน

เพื่อนบ้านยๅยยังไม่เสร็จจากการพบห ม อ เพราะห ม อ มาช้า

ที่บรรยๅยมาทั้งหมดนี้ไม่ได้ต้องการอะไร เพียงอยๅกบอกลูก หลาน ทุกคนว่า

“แม่ไม่มีทั้งหมดที่จะให้ แต่ลูกๆ หลานๆ จะได้ทั้งหมดที่แม่มี”

ลูกๆ หลานๆ จงหันกลับมาดูแลท่านสักนิด ก่อนที่ท่านจะไม่อยู่กับคุณแล้ว