รักของพ่อและแม่ มันคือรักแท้และยั่งยืน

สำหรับความรักของพ่อกับแม่ คือรักแท้รัก ที่มีความยั่งยืน ลูกทุกคนคงรู้แล้วว่า พ่อกับแม่ของคุณนั้น สามารถทำได้ทุกอย่างให้ลูก ทำด้วยความรัก เราจึงควรที่จะรู้จักความรักของพ่อและแม่ให้ดี

เริ่มแรกเดิมที ต้องรู้จักกันไว้ก่อนว่า ความรักนั้นแยกตามหลักธรรมได้ 2 แบบ

ความรักแบบที่ 1 คือความชอบใจ อย ากได้เขามาส น อ ง ความต้องการเพื่อเรา เพื่อให้ตัวเองนั้นมีความสุข ทำให้เรามีความสุขได้เมื่อมีเขา ความรักเช่นนี้มีทั่วไป

ความรักแบบที่ 2 คือ ความอย ากให้เขามีความสุข ความต้องการให้ผู้อื่นมีความสุข หรือความปรารถนาให้คนอื่นอยู่ดีมีความสุข ความรักของพ่อแม่เป็นแบบนี้ คือ อย ากให้ลูกมีความสุข

ความรักสองแบบนี้ แทบจะตรงข้ามกันเลยแหละ

แบบที่ 1 อย ากได้เขา ทำให้เรามีสุขของเรา

แต่แบบที่ 2 อย ากให้เขาเป็นสุข (จะให้ความสุขกับเขา ทำให้เขาเป็นสุข)

ความรักที่หนุ่มสาวมักพูดกันนั้น ซึงก็คือแบบที่ 1

แต่ในครอบครัว มีความรักอีกแบบหนึ่งให้เห็น คือ ความรักระหว่างพ่อแม่กับลูก มันคือความอย ากให้ลูกเป็นสุข

ความรักชอบใจ อย ากได้เขามาเพื่อความสุขของตน ก็คือ ร า ค ะ

ส่วนความรักที่อย ากให้เขาเป็นสุข ซึ่งเรียกว่า เมตตา

ความรัก 2 แบบนี้ มีลักษณะต่างกัน ผลก็ต่างกัน

หากความรักแบบที่ 1 ก็ต้องการได้ ต้องการเอาเพื่อตนเอง เมื่อทุกคนต่างคนต่างอย ากได้ ความรักประเภทนี้ ก็จะนำมาซึ่งปัญหา คือ ความเห็น แ ก่ ตัว การเบี ย ด เ บี ย น ซึ่งกันและกัน

และความรักแบบที่ 2 อย ากให้ผู้อื่นเป็นสุข เมื่ออย ากให้ผู้อื่นเป็นสุข ก็พย าย ามทำให้เขาเป็นสุข เหมือนพ่อแม่ที่รักลูกของตนเอง จึงพย าย ามทำให้ลูกเป็นสุข ตัวเองก็เป็นสุขด้วยเมื่อเห็นลูกเป็นสุข

ความรักแบบที่1 เป็นความต้องการที่จะหาความสุขให้ตนเอง พอเขามีความทุ กข์ลำบากหน่อย หรืออยู่ในสภาพที่สน อ ง ความต้องการของเราได้ เราก็เบื่ อ ห น่ า ย เขา

ต่างจาก ความรักแบบที่2 ต้องการให้เขามีความสุข พอเขามีความทุ กข์เดื อ ด ร้อน เราก็สงสๅร อยๅกจะช่วยเขา ให้เขาพ้นจากความลำบากนั้นๆ

ความรักแบบที่1 นั้น ต้องได้จึงจะเป็นสุข ซึ่งเป็นธรรมดาของคนทั่วไป ที่ว่า เมื่อเอาเมื่อได้ จึงมีความสุข แต่หากต้องให้ต้องเสี ย ก็เป็นทุ กข์

วิถีของ ปุ ถุ ช น นี้ จะทำให้ไม่สามารถพัฒนาในเรื่องคุณธรรม เพราะว่าถ้าการให้เป็นทุ กข์เ สียแล้ว คุณธรรมก็มาไม่ได้ มนุษย์จะต้องเบี ย ด เ บี ย น กัน

แต่เมื่อไรที่เราสามารถมีความสุขจากการให้ เมื่อไหร่การให้กลายเป็นความสุข เมื่อนั้นปัญหาสังคมก็จะน้อยลงไป หรือแก้ไขได้ทันที เพราะคนเราจะเกื้อกูลกัน

ตามปกติ การให้คือการสละหรือยอมเสี ยไป ก็มักต้องฝื น ใจ จึงเป็นความทุ กข์ จึงมาสร้างความเปลี่ยนแปลงใหม่ ทำให้การให้กลายเป็นความสุขไป

ความรักแบบที่2 ที่ทำให้คนมีความสุขจากการให้ จึงเป็นความรักที่สร้างสรรค์ เป็นความรักที่แก้ปัญหๅ

เมื่อคนเรามีความสุขจากการให้ จะเป็นความสุขทั้งสองฝ่าย สุขด้วยกัน คือ ผู้ให้ก็สุขที่ได้เห็นเขามีความสุข และผู้ได้รับก็มีความสุขจากการได้รับ สองฝ่ายสุขด้วยกัน

ความสุขแบบนี้ดีกับชีวิตของตนเองด้วย คือ ตนเองมีทางได้ความสุขเพิ่มขึ้น ดีต่อสังคม เพราะเป็นการเกื้อกูลกัน ช่วยให้เพื่อนมนุษย์มีความสุข

ความรักของพ่อแม่คือ อย ากเห็นลูกมีความสุข และอย ากทำให้ลูกเป็นสุข แล้วก็มีความสุขเมื่อเห็นลูกเป็นสุข

เมื่ออย ากเห็นลูกมีความสุข พ่อแม่จึงทำทุกอย่างให้ลูกมีความสุข วิธีสำคัญอย่างหนึ่งที่จะทำให้ลูกมีความสุข ก็คือการให้ ฉะนั้น พ่อแม่ก็จะมีความสุขในการให้แก่ลูก เพราะการให้นั้นเป็นการทำให้ลูกมีความสุข

ในขณะที่คนทั่วไปต้องได้จึงจะมีความสุข แต่พ่อแม่ให้ลูกก็มีความสุข จนบางทีตนเองต้องลำบาก พอเห็นลูกมีความสุข ก็มีความสุขด้วย แต่หากเห็นลูกไม่สบๅยหรือตกทุ กข์ลำบาก พ่อแม่ก็พลอยทุ กข์ไปด้วย หาทางแก้ไขไม่มีความหน่ๅย พร้อมที่จะลำบากเพราะลูก

ขอขอบคุณ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)