เหตุใดจึงต้องเสีຢใจ ในเมื่อคนที่ควรจะเสีຢใจควรเป็นแฟนของโยม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงสาวคนนึง

ผิ ดหวังในรัก เนื่องจากคนรักของตนได้ ทิ้งไป

จึงกำลัง คิ ด สั้ น จะ ฆ่ ๅ ตั ว ต า ย

ขณะนั้นเอง มีพระธุดงค์รูปหนึ่งผ่านมาพบเธอ

จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า “โยมจะทำอะไรหรือ”

“ดิชั้นจะฆ่ ๅ ตั ว ต า ย เพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ ก็มาทิ้งไป”

หญิงผู้นั้นสาวตอบ

พระธุดงค์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

“เหตุใดโยม..จึงต้อง เ สี ย ใจเล่า ในเมื่อคนที่ควรจะเสี ยใจควรเป็นแฟนของโยม”

หญิงสาวหยุดคิดแล้วถามกลับไปด้วยความสงสัย ว่า..

ทำไมล่ะเจ้าคะ

พระธุดงค์ ตอบว่า “ในเมื่อโยมมิได้ สู ญ เ สี ย สิ่งที่สำคัญไปเลย”

หญิงสาวผู้นั้น ตั้งใจฟังพระธุดงค์ แล้วก็ตอบกลับไปว่า

“ไม่จ ริ ง เลยค่ะ..ดิชั้น สู ญ เ สี ย แฟนอันเป็นที่รัก ไปนะเจ้าค่ะ”

พระธุดงค์ตอบ

“โยมได้ สู ญ  เสี ย คนที่มิได้รักและห่วงใย ซึ่งจะมีค่าอันใดล่ะ

แต่ แฟนโยมน่ะสิ ที่สู ญ เ สี ย คนที่รัก

และห่วงใยเขาเช่นโยมไป” ใครควรจะเสี ย ใจกว่ากันล่ะโยม

โยมจง ล อ ง ไปดิดให้ดีๆนะ ว่าจริง หรือไม่

ขอขอบคุณ สิ่งดีๆมีให้กันได้ทุกวัน