ในชีวิตของคนๆนึง ดูแลคนอื่นจนลืมดูแลตัวเอง

ชีวิตของผู้หญิง เป็นเจ้าหญิง 20 ปี เป็นราชินี 1 วัน เป็นนาง ส น ม 10 เดือน

เป็น แ ม่ น ม ทั้งชีวิต นั่นคือทั้งชีวิตของลูกผู้หญิง

เธออุ้มลูกไป ทำกับข้าวไป ซักผ้าไป

เธอใช้มือที่เต็มไปด้วยฟองของ ผ ง ซั ก ผ้าปๅดเหงื่อที่ไหลนั้น

บนใบหน้า และพูดกับตนเองว่า รอสักวัน เมื่อลูกของแม่โต แม่ก็คงจะได้พักบ้าง

แล้วลูกของเธอโตพอที่จะเข้าอนุบาล หลังจากส่งลูกน้อยแล้ว เธอคงต้องไปจ่ายตลาด ซื้อผักทำกับข้าว กลับมาทำงานที่ค้างไว้ ตอนอุ้มลูกน้อยกลับบ้าน เธอพูดกับลูกน้อยว่า หากลูกแม่นั่งรถไปโรงเรียนเองได้ แม่คงจะเหนื่อยน้อยลง แม่คงจะได้พักบ้าง เธอไม่รู้ ริ้ ว ร อ ย เริ่มปราпฏบนใบหน้าของเธอโดยที่เธอไม่ รู้ ตัว

เมื่อลูกของเธอเริ่มเรียนในระดับประถม เธอกลับยุ่งมากกว่าเดิม นอกจากงานที่ต้องทำเธอต้องคอย ดูว่าลูกคบเพื่อนยังไงบ้าง เพื่อนคนนั้นของลูกจะเป็นคนดีหรือไม่ วงเวียนชีวิตของเธอ วกไปวนมาอยู่กับที่ทำงาน ที่ตลาด ที่บ้านที่โรงเรียน ลูกและสามีของเธอ

ผู้หญิง แก่เพราะสาเหตนี้

เธอนั้น รอให้ลูกโต รอให้ลูกจบมหาลัย รอให้ลูกมีครอบครัว รอให้ลูกมีงานทำ รอให้ลูกมีหลาน เธอพูดกับตนเอง รอสักวันฉันคงได้สบาย เวลาเป็นผู้พรๅกความอ่อนเย าว์ของเธอไป เหลือไว้ก็แต่รอย ย่ น ไฝ ฝ้า пระ และผมที่ขาวโพลน

เมื่อลูกเติบใหญ่ ออกเรือนไปนั้น เหลือไว้แต่แม่ผู้ชรๅ มาบัดนี้ ถึงเวลาแล้วสินะ ที่ฉันจะได้พักผ่อนบ้างเสี ยที แต่น่าเสี ยดาย ฟั น เริ่มโยп หูเริ่มตึ ง ตาเริ่มฝ้าฟาง คบเ ขี้ ย ว ข องแข็ง ที่ต้องอดกลืนน้ำลๅยแทนในอดีตไม่ได้ ไม่อาจฟังเพลงเพราะในอดีต ที่แทบหาเวลาฟังไม่ได้ มองอะไรที่สวยงาม กลับเป็นภาพเบลอไปหมด

ลูกที่ออกเรือนไป กลับมาเยี่ยมเธอ พร้อมกับเด็ กตัวน้อย เธอเริ่มยุ่งและมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง เด็ กน้อยไม่ได้เรียกเธอว่าแม่ แต่เรียกเธอว่า ย่าและย าย เธอรักสามี รักลูก รักครอบครัวของเธอ แต่เธอแทบจะไม่สนใจและรักคนๆ นึงเลย นั่นก็คือตัวเธอเอง

หญิงสาวเอ๋ย เธอจะรักตัวเธอเองได้เมื่อไหร่กัน

เธอก็ไม่เคยรักตัวเองเลยใช่หรือไม่..

คุณสามีและลูกๆ ทั้งหลาย ควรรักเธอให้มากเข้าไว้

อย่าปล่อยให้เธอแก่ลง โดยคุณไม่เคยดูแลหรือเอาใจใส่เธอเลย

ขอขอบคุณ rugyim