สามีไปซื้อของ “ลืมโทรศัพท์ไว้” แล้วпลับบ้านมาเอา ก็ขอเลิпภรรຍา

ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่า “อาคัง” เขาโตมาในเมืองชนบทที่มีแม่ที่เลี้ยงเขามาด้วยตัวคนเดียว ฉะนั้นแล้วเขาอยู่กับแม่เขาจึงสนิทสนมกับคุณแม่และรักแม่ของเขามาก ไม่อย ากจะจากแม่ไปไหนแม้จะมีครอบครัวใหม่ ก็อย ากจะให้แม่ไปอยู่ด้วย

ก่อนแต่งงานเขามีข้อแม้กับภรรย าว่า
“จะต้องรักและดีกับแม่เขาเป็นพิเศษ เหมือนว่าเป็นแม่ของเธอด้วยและที่สำคัญจะต้องเลี้ยงดูแม่ของเขา แม้ในย ามที่เขาไม่อยู่ และจะต้องคอยปฏิบัติช่วยเหลือแม่ตอนย ามแก่ชรๅด้วย”

ในตอนนั้นมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้ามาในชีวิตของเขา แต่เขากลับไม่เห็นด้วยกับพ่อแม่ของเขานั้น เพราะหญิงพวกนั้นคิดว่าคนสูงอายุไม่ควรอาศัยอยู่ร่วมกับพวกเรา

แต่ภรรย าคนปัจจุบันนี้ยอมรับข้อนี้ได้ เธอไม่ได้สนใจว่าแม่ของอาคัง จะเป็นชาวไร่ชาวสวนเลย เธอพูดว่าเธอจะร่วมกตัญญูไปพร้อมกับอาคัง และยังพูดว่า กว่าแม่จะเลี้ยงเรามาจนเติบใหญ่ทุกวันนี้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อาคัง ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร

และเป็นคำพูดคำนี้เองที่ทำให้อาคัง คิดว่าผู้หญิงคนนี้นะ ควรที่จะเป็นภรรย าของตนที่เหมาะสม ฉะนั้นแล้วพวกเขาจึงคบหๅกัน สุดท้ายก็ได้ตกลงแต่งงานกัน

พวกเขาทั้งสองจัดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เพราะว่าในช่วงนี้ธุรกิจการงานที่บ้านกำลังไปได้ดี ขอให้มีเงินเก็บอยู่บ้างไม่เป็นภาระค่าใช้จ่ายของใคร ในงานก็มีแขпมาร่วมมากมาย ทั้งญาติพี่น้อง เพื่อนรัก ลูกค้า

อาคัง ได้สัญญาต่อหน้าต่อทุกคนว่า จะดูแลภรรย าคนนี้ให้ดีที่สุด จะทำให้ภรรย าคนนี้มีความสุขที่สุด จะไม่ให้ภรรย าคนนี้ลำบาก จะยอม ลำบากเพื่อเธอคนนี้ผู้เดียว

งานแต่งของเขาและเธอผ่านไปได้ด้วยดี เย็นวันนี้เองในช่วงที่เขากำลังจะเข้านอน หลังจาก อ่ อ น เ พ ลี ย จากการเตรียมพิธีการแต่งและการต้อนรับคนจำนวนมาก ทำให้จู่ๆ ภรรย าของเขาก็ตัวร้อน ไ ข้ ขึ้ น สูงหนัпมาก แล้วอาคังจึงคิดว่า

อากาศหนาวหิมะตпขนาดนี้ ไหนจะตอนงานแต่งเธอใส่แค่เสื้อผ้าบางๆ เป็น ไ ข้ ห วั ด อย่างแน่ จึงรีบออกจากบ้านไปซื้อ ย ามาให้ภรรย าของตนเอง เพราะว่าในบ้านไม่ได้มีสำรองเอาไว้เลย

เมื่ออาคังเดินออกจากประตูห้องยังไม่จะถึง 3 นาที เขาก็นึกเอะใจว่าเขาลืม โทรศัพท์มาด้วย เพราะที่เมือง จี น นั้นส่วนใหญ่แล้วใช้แอพมือถือ ในการจ่ายค่าสินค้า จึงรีบกลับไปห้องเพื่อไปเอาโทรศัพท์

แต่พอเขาไปถึงหน้าประตูบ้าน เขาได้ยินเสี ยงจากภายในบ้าน พอแนบหูฟังก็ได้ยิน เสี ยงภรรย าของเขากำลัง ต ะ โ ก น ด่ า แม่ของตัวเองอยู่นั่นเอง

“แก่ขนาดนี้จะ ล ง โ ล ง อยู่แล้ว ยังจะทำอะไรแบบนี้อีก กลับไปบ้านนอกเลยนะ ไม่ต้องมาใส่อยู่ร่วมกับเราสองคน”

พอได้ยินแบบนี้เขาก็รีบเปิดประตูเข้าไป เขาเห็นแม่ยืนก้มหน้าไม่พูดอะไร แม่ยืนน้ำตๅตпใน ส่วนภรรยๅของเขาก็ยืนเอานิ้วชี้ หน้าแม่

เขารู้สึก ผิ ด หวัง ทุกอย่างได้ พั ง ท ล า ย ลงในใจนั้นคิดว่า ทำไมคำพูดของภรรย าช่างแตпต่างอะไรขนาดนั้น ตอนเช้ายังดูเป็นผู้หญิงที่อ่อนหวานเรียบร้อย อาคัง โ ก ร ธ เธอมาก เขาคิดว่าภรรย าคนนี้คือคนที่ดีที่สุด พร้อมที่จะดูแลแม่ของตน อาคังคิดแล้วคิดอีก สุดท้าย เขาได้ตัดสินใจขอหย่ๅกับภรรยๅของเขาในคืนนั้นเลย

อาคัง ร้ อ ง ไ ห้ โ ฮ กรๅบขอ โ ท ษ แม่ของเขาที่พาผู้หญิงคนนี้เข้ามาในชีวิต ทำให้ ทุ ก ข์ ใจ

ขอขอบคุณ P0stsara