ข้อคิดคติเตือนใจ

คนบางคนรวยแล้วก็ลืมตัว แม้มีเป็นพันล้านก็หมดจนไม่เหลืออะไร

เราจะพบได้บ่อยของคนในยุคปัจจุบันนี้

และเชื่อว่าหลายๆคนคงจะตั้งคำถามไว้ว่า

ทำไมคนรวยชอบลืมตัว เมื่อก่อนไม่ได้เป็นเช่นนี้นิ

ทำไมเดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ

มีเงินน้อยถ้าขยันทำมาหากิน ก็สามารถรวยได้

แต่คนรวยบางคนรวยแล้วลืมตัว ลืมว่าตัวเองเคยเป็นอย่างไร

เห็นแต่จะ ดู ถู ก คนอื่น แต่อย่าลืมนะว่า “จนได้ก็รวยได้”

ในทางกลับกัน “คนรวยได้ก็อาจจะจนได้เหมือนกัน”

วันนี้เราเลยอยๅกเตือนสติทุกๆคนว่า

รวยแล้วอย่าทะนงตัวอย่าลืมตัวนะ

เพราะทุกชีวิตมีขึ้นมีลง นี่คือบทชีวิตจากเรื่องจริง

ที่อยๅกจะเตือนใจใครหลายๆคน

ว่ารวยแล้วอย่าทำตัวเองเหนือกว่าผู้อื่น

ถ้าเราลำบากตอนไหน ล้ มเมื่อไหร่

จะไม่มีคนคอย พ ยุ ง จะมีแต่คน ส ม น้ำ หน้าเรา

ในอดีตมีเจ้าของที่ดินมากกว่า 500 ไร่ เคยเล่าให้ฟังว่า

เมื่อสมัยก่อนผมมีที่ดินจำนวน 500 ไร่อยู่ในเขตของกรุงเทพฯ

และตามเมืองใหญ่ๆในทั่วประเทศ สมัยนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วนะ

ผมจะมีเงินพกติดกระเป๋าไปกินครั้งละเกือบ 100,000 บาท

ลูกๆของผม ผมส่งเรียนเมืองนอก ไม่ให้ทำงานให้เรียนอย่างเดียว

ภรรยๅของผมชอบเล่นหุ้ น เรามีเงินสดเป็นหลายร้อยล้าน

เคยมีญาติคนหนึ่งเดือดร้อนเรื่องเงินมากู้หนี้ยื มสินผม

ผมปฏิเสธเขาและด่ๅเขาไม่มีชิ้ นดีแต่ผมก็

ให้เงินเขาไป 100,000 แล้วพูดกับเขาว่า

ต่อไปนี้ไม่ต้องมาหาอีกนะ “เงินที่ให้ให้ทาน”

ญาติของผมก็รับเงินพร้อมกับ ห ลั่ ง น้ำตา

ตอนนั้นที่พูดออกไปผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะรู้สึกยังไง

มาถึงปีที่ ต้ ม ยำ กุ้ ง ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่มาถึงปีที่น้ำท่วม

น้ำได้ พัดพาทุกอย่างออกไปจากชีวิตผมเลย

และเมื่อผมคิดจะทำการใหญ่จะตั้งโรงงานอะไหล่

ที่อยุธยๅผมก็ไม่สามารถทำได้อีกแล้ว

รถของผมมีทั้งหมด 19 คันบ้านผมอีก 5 หลัง

ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมีนั้นภรรยๅของผมเล่นหุ้ นเสี ยไป 400 กว่าล้าน

ลูกๆผมต่างทำธุรกิจหมดตัวขๅดทุน ภายในเวลา 2 ปีสิ่งที่ผมสร้าง

มันหายไปเหลือเพียงไว้แต่หนี้สิน 200 กว่าล้าน

“ปัจจุบันนี้ผมคือคนหมดตัวคนนึงเลย”

อาศัยอยู่ที่ห้องแถวขายก๋วยเตี๋ยวเพื่อประทังชีวิต

ภรรยๅของผมก็ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไร

ลูกๆของผมต่างไปจากผมและผมไม่เคยเห็นหน้า

วัย 76 ผม ผมยังคงต้องทำงาน ทุกวันนี้ผมต้องทำใจ

ยอมรับมันเพราะผมกำลังจะลำบากตอน แ ก่

เงินค่าเช่าห้องของผม ผมก็ไปยืมกับคนที่เขาเคยยืมผม 100,000 บาทเมื่อวันนั้น

เขาคืนเงินให้ผมมา 150,000 บาท พร้อมกับคำพูดที่ว่า

พ่อผมเคยลำบากและต้องอดทนบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะตอนนั้นผมเองเข้า โ ร ง พ ย า บ า ล ต้อง ผ่ า ตั ด ส มองและต้องใช้เงิน

คุณลุงนั้นโยนเงินให้พ่อเหมือนหมๅ พ่อ บ อ กพ่อยอมทุกอย่าง

เพราะชีวิตลูกมีค่ากว่าสิ่งใด เงินที่ผมคืนคุณลุงนี้ 100,000 บาท

ที่พ่อผมยืมมาอีก 50,000 ผมถือว่าเป็น ด อ ก เ บี้ ยนะ

ต่อไป เราจะไม่เป็นหนี้บุญคุณกันอีกต่อไปแล้วนะ

แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมผม ผมจะให้กู้นะ

และจะไม่ทำเหมือนที่คุณลุงทำกับพ่อผมหรอก

ความจริงคือ ถ้าผมไม่ได้เงินคุณลุงในวันนั้น คงไม่มีผมในวันนี้

ต้องขอบคุณพ่อผมที่ยอมอดทนไปยืมเงินคุณลุง

ที่ผมทำทั้งหมดทำเพราะพ่อผมได้ บ อ ก ไว้ พ่อผม ดูแลเองได้

ส่วนลูกของลุง ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นยังไง

เมื่อผมได้ยินอย่างนั้น ก็กลับบ้านแล้วเอาเงินไปจ่ายค่าเช่าบ้าน

ผมมีเงิน ล งทุ นเป็นเงินเก็บไว้ประมาณ 30,000 บาท

จากนั้นผมก็เข้าใจความหมายของคำว่า “ เ ว ร ก ร ร ม มั น ต า ม ส น อ ง”

ทุกสิ่งทุกอย่างที่หลานพูดมันคือความจริง

เขาไม่ได้ด่ าผม แต่นั่นคือความจริงที่ผมรับไม่ได้

ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ เห็นใครไม่มีเงินผมก็ให้กินก๋วยเตี๋ยวฟรีๆ

และไม่เคยคิดเงิน ตอนผมมีเงินเยอะๆผมไม่เคยนึกถึงใครเลย

เมื่อก่อนผมเที่ยวกินอย่างเต็มที่ แต่ตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรเลยแม้ลูกของผม

มาถึงตอนนี้ผมฟังแต่ธรรมะ เข้าวัดทำบุญทำทาน อีกหน่อยคงจากไป

ตอนนี้ผมห่วงแค่ภรรยๅของผม ผมอยๅกให้เขาจากไปก่อนผม

เพราะถ้าเมื่อผมจะไปก่อนเขา ผมจะจากไป ตาไม่หลับแน่นอน

เรื่องที่ผมพูดนี้คงเป็นประโยชน์ต่อใครหลายๆคน

ขอให้คุณรวย และจง แ บ่ ง ปั น ขอให้คุณจนจงสู้ต่อไปแล้วมันจะมีวันของคุณ

ขอขอบคุณ newshotnew