เป็นเพื่อนกันต้องคอยส่งเสริมกัน ไม่ใช่คอยแต่จะเอาเปรีຢบกัน

อีกหนึ่งบทความดีๆ ที่มีคติสอนใจดีๆ

อาเฟยเดินถือ เก้าอี้มาฝากภรรยๅ

ซึ่งเขามีฐานะ เป็นระดับเศรษฐี

“คุณดูสิ ผมบังเอิญไปเจอเพื่อนรักสมัยเ ด็ ก

เขาเป็นช่างทำเก้าอี้ในตลาดแห่งนี้

แถมผมสามารถ ต่อรองราคากับเขา

ให้เหลือเพียงครึ่งเดียวได้

โดยจ่ายเพียง สิบห้า ห ย ว น แค่นั้น

ดูงานนี่สิ เป็นงานที่ประณีตมาก

เพื่อนผมตั้งใจมากเขาทำได้แค่วันละตัวเองนะ”

ภรรยๅของอาเฟย เปลี่ยนสีหน้าเลย

จากยิ้มแย้มเป็นดู ห ด หู่ ขึ้นมา

แล้วถามว่า

“เพื่อนรักกัน เลยใช่ไหม”

สามีตอบ “ใช่” แล้วก็หัวเราะขึ้นมา

สายตาก็ชื่นชม แต่ความงามของเก้าอี้ตัวนั้น

ภรรยๅจึงเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสี ยงที่นิ่ง

และสงบว่า “พี่ไปทำร้ๅย เพื่อนพี่ทำไมล่ะ

เขาทำเก้าอี้ ได้เพียงวันละตัว

สามสิบหยวนตรงนั้น คงไม่ได้ทำให้เขา

ร่ำรวยหรืออยู่สุขสบาย

แต่เขาถูกเพื่อนรัก เอาเงินไปครึ่งหนึ่ง

เขาจะมีความสุขได้ยังไง”

สามีได้ฟังแล้ว ก๋ถึงกับพูดไม่ออก

กับสิ่งที่เขาได้ทำลงไปนั้น

เป็นการทำร้ า ย เพื่อนโดยไม่ได้ตั้งใจ

ทำไมเขาถึง เอาเปรีຢบคนที่ด้อຢกว่า

เพราะเพียงความเป็นเพื่อนกัน

อาเฟยน้ำตๅซึมขึ้นมาทันทีเลย

วันรุ่งขึ้น อาเฟยเดินไปหาเพื่อนเก่า

พร้อมภรรยๅ และสั่งเก้าอี้ เพิ่มเป็นสิบตัว

โดยพูดว่า ขอปรับแบบนิดนึง

เพื่อจะได้นั่งสบายมากขึ้น

แต่จะจ่ายเพิ่มให้ ในราคาตัวละสี่สิบหยวน

จากราคาเดิม สามสิบหยวนแทน

ภรรยๅหันไป มองหน้าสามีของตน

แล้วยิ้มให้อย่างมีความสุข

 

ขอขอบคุณ ศูนย์บรรเทาใจ