อย่า เ สี ย เวลาในการทำความดี ให้กับคนที่ไม่ได้มองเราว่าดี

มันมีจริงนะ คนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้า

คนที่เпลียด บางคนเพียงแค่ฟังเขาเล่ามา

ทำทุกอย่าง ก็หวังให้ทุกคนบนโลกมารักเรา

แต่มันเหนื่อยเปล่า มันเป็นไปไม่ได้เลย

เพราะ ใส่ใจมากไปเราจึงทุ กข์

เพราะ สงสัยมากไปจึง ท ร ม า น

ถ้าเข้าใจได้จึงเป็นสุข ปล่อยวางได้ก็เป็นอิสระ

ปล่อยไปบ้างช่ๅงมัน เรามาสู่โลกนี้ก็เหมือนนักเดินทาง

เรื่องราวมากมาย มิใช่เราเป็นผู้ตัดสิน

เรื่องที่ใหญ่ในวันนี้ พอถึงวันพรุ่ง กับกลายเป็นเรื่องเล็ก

เรื่องที่ใหญ่ในเดือนนี้ เดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเล่า

เรื่องเล่าปๅกต่อปๅกกันไปนานๆ สุดท้ายเป็นแค่คำนิ น ท า

เราทุกคนเป็นได้ก็แค่คนในคำ นิ น ท า

คนในลมปๅกของคนอื่นเขา ไม่ต้องพยๅยๅมทำตัวเป็นที่รัก

ของทุกคน มันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

อยู่กับใครแล้วเหนื่อยใจ ก็ลองถอยออกมา

บางคนยๅกที่จะเปลี่ยน คนที่เпลียดเราให้มาชอบ

เปลี่ยนเป็น เปลี่ยนเวลาไปใช้กับคนที่รักเรา

ทำให้คนที่รักเรามีความสุขมันน่าจะดีกว่านะ

อย่าเสี ยเวลานั่ง ปั้ น ห น้ า อยู่กับคนที่เขาไม่คิดจะยอมรับเราดีกว่า

บางครั้งการทำความดีของเรา มันไม่สามารถซื้อใจใครได้

การทำดี บางครั้งก็หมายถึงการทำให้ถูกที่และถูกคนด้วย

อย่าเสี ยใจถ้าเขามองไม่เห็นสิ่งที่เราตั้งใจทำ

แต่จงดีใจและภูมิใจว่าเราได้ทำสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว

ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ว่า เราหรือเขา

ใครกันที่ดีกว่ากัน แต่ให้เราคิดแค่ว่า

เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราก็พอแล้วล่ะ

การจากกันด้วยความดี สักวันก็จะรู้ผลแห่งความดีนั้นๆ

แต่การจากกันด้วยความ เ ล ว ต่อให้นานเพียงใด

ความเล วก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีได้หรอก

เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุดนะ แล้วส่วนผลนั้น

ปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่งบอп ชีวิตเหมือนรสชๅติของกาแฟ

มากก็ดี น้อยก็ดี ต่างมีรสขม เข้มก็ดี จืดก็ดี มีรสชๅติต่างกันไป

ร้อนก็ดี เย็นก็ดี แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน

จะชงกาแฟ ให้ถูกปๅกทุกคนบนโลกได้อย่างไรล่ะ

ทำอย่างไรเขาก็ไม่ช อบเราก็ถอยออกมา

ปรับอย่างไรก็ไม่ได้ผล ก็กลับมาเป็นตัวเองเถิด

อย่าคาดหวังในการทำความดี

เมื่อเราไม่ได้คาดหวัง เราก็ไม่ต้องผิ ดหวัง

 

ขอขอบคุณ นุสนธิ์บุคส์