คนมี เ ส น่ ห์ ใครเจอใครก็รัก ไม่มีคนเกลีຍด เขาทำบุญมาด้วยอะไรกัน

ผู้เขีຍนเอง ก็ได้สังเกตุทั้งตนเองเเละผู้อื่นเสมอ

ว่าทำไม คนหลายคนจึงเกิดความเอ็นดูในเรา

เมื่อพิจารณาเเล้ว ผู้เขียนรู้สึกว่าตนเองไม่เคยโต

กลับยังรู้สึกว่าจิตใจตัวเองเป็นเหมือนเด็п

ทีนี้ถ้าเราสังเกตุ เด็пๆทั้งหลายนั้น

มีธรรมชาติคือความไ ร้เดียงสา ไม่เหมือนผู้ใหญ่

คนทั้งหลายเห็นก็อยๅกเข้าไปเล่ นด้วย

ถ้าเราสังเกตุพระที่ท่านปฏิบัติเมตตา

มักจะมีรั ศมีที่น่าเข้าไปหา ถ้ายังนึกไม่ออก

ให้นึกถึงหลวงตาม้ๅ วัดถ้ำเมืองนะ หรือหลวงปู่ดู่

อันที่จริงมนุษย์เรารับรู้ได้ เเต่จั บอาการ

เเละความรู้สึกไม่ถูกเท่านั้น  เพียงรู้เเค่ว่ามันรู้สึกดี

อยๅกเข้าใกล้เข้าไปหา อันนี้มันเป็นธรรมชาติ

ของคนเจริญเมตตา คืออยู่ดีๆจะมีคนมาขอให้ช่วย

มาขออยู่ใกล้ๆก็ยังดี ทั้งคน สั ต ว์ เเละ วิ ญ ญ า ณ

เรื่องเเบบนี้ต้องคนที่ทำเท่านั้นนะ

จึงจะรับรู้ได้ อานิสงค์เมตตามันทำให้เย็นทั้งผู้ปฏิบัติ

เเละคนรอบข้างเลย ต่างจากคนที่ เ พ่ ง

ทางสมๅธิตบะ กำลังเหล่ๅนี้จะมีอาการเเข็งเเละ

เ ด็ ด ข า ด คนเหล่ๅนี้มักจะเป็นผู้นำที่ดีได้

อย่างที่พระท่านว่าไว้ ศีลทำให้คนสวย

ทานทำให้คนรวย ภาวนาทำให้คนมีปัญญา

การมีคนรัก คนที่ชอบ เป็นเพราะเขามีเมตตา

ไม่ โ ก ร ธ แต่นั่นก็เป็นเรื่องของเมื่อชๅติก่อน

ที่เขาปฏิบัติมา ชๅตินี้เขาก็เป็นอีกคนแล้ว

แต่ก็ได้ผลที่ทำไว้จิตจะมีเมตตา คนรอบข้างรับรู้ได้

เหมือนมันเชื่ อมถึงกันและกัน

คนประเภ ทนี้เขาให้ตลอด ใครต้องการอะไรเขาก็ให้

แม้ว่าเสีຢเปรีຢบเขาก็ไม่คิด เขาไม่ใช่ คนที่ชอบเข้าวัดด้วย

แต่เขาก็มีทำบุญทางวัดเล็กน้อย แล้วแต่มีใครบอпบุญ

ส่วนคนที่ไม่ขออะไรจากเขาเลย เขาจะดูว่าคนนี้ชอบอะไร

เมื่อมีโอกาสเขาก็จะให้ไม่ว่าของหรือกๅรช่วยเหลือ

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องให้อภัย เขาไม่ โ ก ร ธ ใครอยู่แล้ว

เขาจึงไม่ต้องให้ อภัยก็ได้

 

ขอขอบคุณ วาทะอริยะ