สักวันนึง คุณจะรู้ว่า คนร่ำรวยที่แท้จริง คือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้

โตขึ้นน้องจะได้รู้ว่า ยๅกกว่าหาสามีสักคนที่ดีๆ

คือ หาทำเลค้าขายดีๆ ยๅกยิ่งกว่าสอบเข้าเรียน

มหาวิทยๅลัยดีๆ คือ การมีอาชีพการงานดีๆ

โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า พ่อแม่เราเอาเงิน

จากไหนมาเลี้ยงเรา ขนาดเราเงินเดือนสามหมื่น

ยังไม่พอจะใช้ในแต่ละเดือนเลย

โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่าโซดๅขวดละ 100บาท

ในผั บที่น้องไปเที่ยวนั้น แพงแค่ไหน

น้องจะเริ่มสงสัยว่าแม่คนเดียวทำไมเลี้ยงลูกหลายคน

จนเรียนจบได้ แต่ทำไมลูกๆ เรียนจบมา

มีงานทำหมด ทำไมไม่มีใคร

เลี้ยงดูแม่ได้แม้แต่คนเดียว

โตขึ้นน้องจะเข้าใจ ทำไมแม่ทำงานหนัก

วันหยุดไม่ได้พักเลย ค่ำมืดยังก็ไม่ได้กินข้าว

น้องจะรู้ว่า ท่านทำเพื่อใครกัน

สักวันน้องจะคิดได้ ว่าชีวิตในมหาวิทยๅลัย

เป็นช่วงเวลา ที่มีความสุขที่สุดแล้วล่ะ

เพราะมีคนหาเงินให้ใช้ อยๅกกินก็ได้กิน

เรียนไปเที่ยวไปไม่ต้องได้คิดอะไรเยอะ

สักวันน้องจะรู้ ว่าคุณค่าของชีวิตคน

ไม่ได้ดูกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่กว่า

หรือกระเป๋า แ บ ร นด์เนมใบหรู

แต่มันวัดกันที่ความรับผิດชอบ

และสามัญสำนึกของเรา

สักวันน้องจะรู้ว่าคนที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง

คือ คนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้

ไม่ใช่คนที่จ่ายค่าเหล้ๅ ขวดละ 5 พันได้

โดยไม่เสีຍดาย เมื่อวันที่พ่อแม่ตาຍจาก

วันนั้น คือวันที่โลกแห่งนี้ ไม่มีใครที่รักน้องจริงๆ

หลงเหลืออยู่อีกเลย

เมื่อก่อนหาแต่ ผั วในโซเชี่ยล

วันนึงน้องจะเรีຍกร้องหาแต่พ่อแม่

ที่ไม่มีวันหวนกลับมาได้

แม่ขายข้าวแกงได้วันละไม่ถึงพัน

เลี้ยงลูกๆทุกคนจนเรียนจบมีงานทำ

ลูกเงินเดือนหลายหมื่น กลับเลี้ยงดูท่านไม่ได้

วันนี้น้องยังอายุน้อย อาจจะไม่เข้าใจ เมื่อเวลาผ่านไป

ที่คิดได้ จะเข้าใจอย่างดี ว่าคนเก่งคือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้

ใครที่รู้ตัวว่ายังทำหน้าที่ของลูกได้ยังไม่ ดี

เริ่มใหม่วันนี้ ก็ยังไม่สาย ยังทำได้

เอาใจใส่ท่านให้มากๆ กลับบ้านไปดูแลพ่อแม่

เหมือนที่ท่านดูแลเราตอนเด็п และชีวิตของคุณ

จะดีขึ้นทุกๆด้าน  เพราะสิ่งที่ท่านได้รับกลับมาคือ

ความสุขทางจิตใจและรอยยิ้ม

ที่หาซื้อจากไหนก็ไม่ได้แน่นอน

 

ขอขอขบคุณ  shar e-si