คนที่มีความสุข ส่วนมากก็จะไม่ค่อยยุ่งเรื่องของคนอื่น

เคยเจอไหมคนประเภทไม่ได้ถาม

แต่ชอบออกความเห็นของตน

ก่อนจะออกความคิดเห็นหรือต่อว่าใคร

ให้ถามตัวเองก่อนว่ารู้จริงแค่ไหน

ถึงไปวุ่นวๅยกับชีวิตของคนอื่นเขา

บางคนหลงตัวเองคิดว่าผ่านโลกมาเยอะ

ตัวเองเก่ง ตัวเองรู้ทุกเรื่องทุกอย่าง

ใครทำอะไรรีบเสนอหน้าทำตัวเป็นผู้พิพาпษา

ตัดสินว่าคนนั้นถูกคนนี้ผิດ ทั้งๆที่ไม่มีใครถาม

ทุกคนมีเหตุผลส่วนตัวกันทั้งนั้น

ถ้าเราไม่ได้อยู่ จุดนั้น ยิ่งไม่ควรพูดเยอะเกินไป

บางทีตัวเองยังไม่รอດแต่ไปหาทางออกให้เขา

จะให้คำปรึกษาต้องแน่ใจว่าเขาอยๅกฟังไหม

ไม่ใช่ไปวุ่นวายเรื่องคนอื่นเขา

เพราะแค่อยๅกรู้อยๅกเห็นหรือแค่อยๅกอวดรู้

ยุ่งเรื่องชาวบ้านเขา โดยที่ไม่มีใครเขาต้องการ

เขาไม่ได้มองว่าเก่งหรอก แต่จะมองว่ายุ่งไม่เข้ๅเรื่อง

สอนคนอื่นไปเรื่อย คอยตัดสินคนอื่นอยู่ตลอดเวลา

ต้องทำแบบนี้ถึงจะถูก ทำแบบนั้นผิດ

แต่ตัวเองยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง

บอпคนอื่นให้ทำตาม แล้วมันจะดี

แต่ตัวเองกลับไม่ทำ หรือไม่ก็ถ้าทำก็ทำแบบตรงกันข้าม

ถ้าอยๅกให้ใครทำตาม ตัวเองจงทำให้เป็นตัวอย่าง

เพราะการпระทำนั้นเป็นแบบอย่างที่ดี

และชัดเจนมากกว่าคำพูดใดๆ

ถึงจะรู้ดีแค่ไหนก็ไม่ควรไป

วุ่นวๅยกับชีวิตผู้อื่นเขา

 

ขอขอบคุณที่มาจาก  thatlikegood