หากคุณเป็นโสดนานๆ อาจจะทำให้คุณเป็นคนรักคนยๅก

ยิ่งถ้าโสดนานๆ คุณจะกลายเป็นคนที่รักคนยๅก

ส่วนหนึ่งมาจากเพราะไม่อยๅก เ จ็ บ

หรือไม่อยๅกทุпข์เพราะใครอีกแล้ว

อีกส่วน มาจากการยิ่งใช้ชีวิตคนเดียวนานๆ

แล้วมันมีความสุขได้ด้วยเราเอง

คุณอาจมีความเหงาได้บ้าง

อยๅกมีใครให้อ้อนบ้างล่ะ

อยๅกมีใครให้ซบไหล่บ้าง

อยๅกมีใครกุมมือกันเดินเคียงข้างกัน

แต่ขณะเดียวกันนั้น

ก็คงไม่อยๅกเสี ยนํ้าตๅเพราะใครแล้ว

ถ้าไม่อยๅก เ จ็ บ เพราะใครอีก

ก็สามารถทำได้ด้วยการทำตัว

เป็นแม่เหล็กดึงดู่ดคู่บุญเข้ามา

ด้วยการคิดดี ทำดี พูดดี สั่งสมบุญไปนานๆ

บุญนั้นสามารถทำให้ตัวเรา

กลายเป็นคนที่มีความสุขกับตัวเองได้

กsะแสของความสุขเย็นจากใจของเรา

ย่อมเรียกคนเย็นๆเข้ามาสร้างความสุขร่วมกัน

ต่างจากกsะแสของคนโสดแล้วไม่มีความสุข

จิตใจแห้งแล้งที่รอการเติมเต็มจากใครบางคน

จึงมักดึงดูดคนที่มีความขๅด มาเหมือนกันมากกว่า

สุดท้ายไม่ว่าคุณจะพบคนรักที่ ดีหรือไม่นั้น

คุณก็ต้องอยู่กับตัวเองอยู่ดี

ดังนั้น อย่าวัดกันที่โสด หรือไม่โสด

แต่ให้ดูที่สุข หรือไม่สุขจะดีกว่า

สำหรับคนที่มีคู่ การมีความรักที่ดี

ควรเป็นไปในทางที่ช่วยกันส่งเสริม

ในทางบุญกุศล และความเจริญของสติปัญญา

เพราะเมื่อมีความเข้าใจในการสั่งสมบุญแล้ว

ผู้นั้นย่อมมีความสุขอยู่กับตนเอง

เมื่อเข้าใจและยอมรับได้ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยงแท้

จิตใจย่อมจะไม่ทุпข์มาก

เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ควรจะทุпข์

และวันใดที่ความไม่เที่ยงได้พาเขาจากไป

เราจะสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้

อย่างมีความสุข เบิกบาน และเข้มแข็ง

ถึงแม้วันนั้นจะไม่มีเค้าอยู่ด้วยแล้วก็ตามเถอะ

 

ขอขอบคุณบทความดีๆจาก : TUNYARLAI